Με την τεχνική αυτή χρησιμοποιείται για την αποκατάσταση του μαστού ο πλατύς ραχιαίος μυς και το υπερκείμενο δέρμα της πλάτης. Ο συγκεκριμένος μυς πρόκειται για έναν μεγάλο σε έκταση μυ που εντοπίζεται κατά το μεγαλύτερο μέρος του στο άνω τμήμα της πλάτης. Η συμμετοχή του στις κινήσεις του άνω άκρου είναι τέτοια που ακόμα και μετά τη χρήση του δεν επηρεάζεται λειτουργικά η άρθρωση του ώμου και γενικά η κίνηση του άνω άκρου.
Κατά τη διάρκεια της επέμβασης ο μυς απελευθερώνεται από την αρχική του θέση, διατηρώντας όμως την αιμάτωση του και στη συνέχεια μετατοπίζεται μαζί με το υπερκείμενο δέρμα στο πρόσθιο θωρακικού τοίχωμα δημιουργώντας έτσι το νέο μαστό. Όταν χρησιμοποιηθεί ολόκληρος ο μυς είναι αρκετά μεγάλος ώστε να σχηματίσει έναν μαστό με άρτιο και φυσικό αισθητικό αποτέλεσμα. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί να τοποθετηθεί και ένθεμα σιλικόνης πίσω από το μυ για τη δημιουργία του νέου μαστού.
Με την τεχνική αυτή χρησιμοποιείται το δέρμα και το λίπος της κοιλιακής χώρας και συγκεκριμένα η περιοχή που εντοπίζεται μεταξύ του ομφαλού και του εφηβαίου μαζί με τον υποκείμενο ορθό κοιλιακό μυ.
Κατά τη διάρκεια της επέμβασης ο μυς απελευθερώνεται από την αρχική του θέση και μετατοπίζεται στο θώρακα για να σχηματιστεί ο νέος μαστός. Στην περιοχή της κοιλιάς καταλείπεται μια τομή όμοια με αυτή της κοιλιοπλαστικής. Με την τεχνική λοιπόν αυτή συνδυάζεται η αποκατάσταση του μαστού με το αισθητικό αποτέλεσμα μιας κοιλιοπλαστικής.
Μια από τις πιο σύγχρονες τεχνικές είναι η χρήση του δερμοϋποδόριου ιστού της κοιλίας χωρίς να θυσιαστεί ο ορθός κοιλιακός μυς. Στην περίπτωση αυτή έχουμε να κάνουμε με κρημνό DIEP (Deep Inferior Epigastric Perforator Flap). Περιλαμβάνει την ανεύρεση και διαφύλαξη του αγγείου στο οποίο στηρίζεται η αιμάτωση του δερμουποδόριου ιστού της κοιλίας. Έπειτα με την τεχνική της μικροχειρουργικής ο ιστός που θα χρησιμοποιηθεί μετακινείται στην περιοχή του θώρακα και τα αγγεία του αναστομώνονται με αγγεία της περιοχής αυτής.
Με την τεχνική αυτή χρησιμοποιείται για την αποκατάσταση του μαστού το δέρμα και το λίπος της περιοχής της έσω επιφάνειας του μηρού και του γλουτού. Στην περίπτωση αυτή θα χρησιμοποιηθεί η τεχνική της μικροχειρουργικής καθώς ο δερμοϋποδόριος ιστός χρειάζεται να μετακινηθεί στην περιοχή του θώρακα.Εκεί τα αγγεία του κρημνού θα αναστομωθούν, δηλαδή θα ενωθούν με αγγεία της περιοχής του θώρακα ώστε να διασφαλιστεί η αιμάτωση του κρημνού.
Αποτελεί ιδανική επιλογή για ασθενείς που επιθυμούν ένα μικρό σχετικά μέγεθος μαστού και παράλληλα παρουσιάζουν περίσσεια δέρματος και υποδόριου λίπους στην περιοχή του γλουτού. Οι τομές στην περιοχή από όπου θα ληφθεί ο κρημνός σχεδιάζονται εντός της μηροβουβωνικής και της γλουτιαίας πτυχής και άρα καλύπτονται από το εσώρουχο ή το μαγιό.
Η αποκατάσταση του μαστού με αυτόλογους ιστούς πρόκειται σε κάθε περίπτωση για μια μεγάλη επέμβαση που απαιτεί παραμονή στην κλινική για 5 έως 7 ημέρες τουλάχιστον. Ιδιαίτερα σημαντική κρίνεται τα πρώτα 24ωρα η στενή παρακολούθηση των κρημνων ώστε να διασφαλιστεί η αιμάτωση και η επιβίωση τους.
Κατά τη διάρκεια της επέμβασης τοποθετούνται παροχετεύσεις που αφαιρούνται τις επόμενες ημέρες. Στην περιοχή του μαστού εφαρμόζεται ελαστική περίδεση για ένα μήνα (αθλητικός στηθόδεσμος). Τα ράμματα είναι στην μεγαλύτερη τους έκταση απορροφήσιμα.
Η κινητοποίηση της ασθενούς ενθαρρύνεται άμεσα μετεγχειρητικά αλλά συνιστάται η αποφυγή σωματικής καταπόνησης για 3 εως 4 εβδομάδες.
Μετά την έξοδο από την κλινική πραγματοποιείται μια επίσκεψη στον ιατρό στις δύο εβδομάδες από το χειρουργείο. Στη συνέχεια και ιδιαίτερα για το πρώτο εξάμηνο συνιστάται μια σχετικά συχνή παρακολούθηση της ασθενούς για έλεγχο των κρημνών και των τομών.
Η αποκατάσταση με αυτόλογους ιστούς αποτελεί μια εξαιρετική επιλογή εφόσον επιλεγεί η κατάλληλη ασθενής για την συγκεκριμένη τεχνική. Απευθύνεται λοιπόν σε ασθενεις που:
Η αποκατάσταση με αυτόλογους ιστούς δεν αποτελεί επιλογή για όλες τις ασθενείς. Υπάρχουν κάποιες σχετικές αντενδείξεις για την επιλογή της συγκεκριμένης τεχνικής όπως: